Nowe Ogrody Książęce

Północno-zachodnią granicę przedmiotowej działki wyznacza do dziś długi, miejscami silnie uszkodzony, ceglany mur, ciągnący się wzdłuż ulicy dojazdowej i dochodzący niegdyś do obory-stajni. Północno-wschodnią granicę działki ogranicza skarpa starorzecza, stanowiącą pozostałość po dawnym przebiegu koryta rzeki. Na  obszarze działki, podlegającym ścisłej ochronie konserwatorskiej zaprojektowano zespół trzech budynków rezydencjonalnych, w których skład wchodzą: budynek mieszkalny, budynek gospodarczy ze szklarnią oraz budynek rekreacyjny ze strefą saunową.

Koncepcja architektoniczna została opracowana z myślą o poszanowaniu kontekstu historyczno-kulturowego miejsca. Projektowana komunikacja nawiązuje do historycznego układu dróg i ścieżek znajdujących się na działce. Zachowana została historyczna oś wjazdowa na teren, stanowiąc główną aleję komunikacyjną działki, z której rozchodzą się dodatkowe ścieżki piesze w głąb terenu. Projektowane budynki nawiązują charakterem zabudowy do budynków folwarcznych poprzez ortogonalny układ, podłużne proporcje i użyte w projekcie rozwiązania materiałowe.

Znajdujący się na działce historyczny mur, objęty ochroną konserwatorską, planuje się odrestaurować wraz z odtworzeniem zniszczonych przęseł. Projekt zakłada wycofanie fragmentu zabytkowego muru względem szpaleru drzew znajdujących się przy drodze, w celu ochrony przed ponownymi przerostami korzeni.

Projekt przewiduje także uporządkowanie zieleni na terenie działki z jednoczesnym zachowaniem jak największej ilości istniejących drzew i krzewów. Planowane są nowe nasadzenia zieleni wysokiej jak i niskiej oraz utworzenie sadu w zachodniej części działki. Zaprojektowany został również ekologiczny staw kąpielowy, jako nawiązanie do historycznego biegu starorzecza lokalnej rzeki w granicach przedmiotowej nieruchomości.

Budynek mieszkalny stanowiący główny element zagospodarowania, umieszczono w centralnym punkcie działki, przy głównej osi komunikacyjnej. Budynek zaprojektowano w kształcie wydłużonego prostopadłościanu przekrytego symetrycznym dachem dwuspadowym. Jego gabaryty, forma a także zastosowane materiały znajdują bezpośrednie odzwierciedlenie w architekturze pobliskich zabytkowych budynków Folwarku Książęcego. Masywny dach pokryty dachówką, zaprojektowano na ceglanych podporach rozmieszczonych w regularnym, modułowym rytmie, nawiązującym do widocznych struktur murów pruskich pobliskiej zabudowy. Przegrody zewnętrze umieszczone pomiędzy podporami, wycofano wgłąb okapu, tworząc bogatą tektonikę elewacji z wypełnieniem cegłą, drewnem lub szkłem.